solverunt
Discretiva
solverunt dictio est in variis linguis: |
Formae affines
+/-Proprietates grammaticales
+/-Forma | Persona | Tempus | Vox | Modus | Verbum |
---|---|---|---|---|---|
solvērunt | tertia pluralis | perfectum | activa | indicativus | solvō (solvere) |
Appellatio pronuntiatusque
+/-API: /solˈweːrunt/ (classice) - Syllabificatio phonetica: sol·vē·runt — morphologica: solv-erunt
Loci
+/-Aulus Cornelius Celsus 30 | ||||||||||||||||||||||
antiq. | class. | I | II | III | IV | V | VI | VII | VIII | IX | X | XI | XII | XIII | XIV | XV | XVI | XVII | XVIII | XIX | XX | XXI |
Latinitas Romana
+/-
Fontes
- ↑ Aulus Cornelius Celsus, De Medicina - Libri Octo. (Teubner, Lipsiae MDCCCLIX). Liber quartus, XXIX. [[2] ] — solverunt
- ↑ Vicicitatio: solverunt.