Discretiva

  solvitis dictio est in variis linguis:

Formae affines +/-

Latine +/-

Proprietates grammaticales +/-
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
solvitis secunda pluralis praesens activa indicativus solvō (solvere)
Appellatio pronuntiatusque +/-
 API: /ˈsolwitis/(classice)
Syllabificatio phonetica: sol·vi·tis — morphologica: solv-itis