soror

Latine

Familia
	m.	f.
P	pater	mater
C	filius	filia
E	maritus	uxor
G	frater	soror
PP	avus	avia
CC	nepos	neptis
FG	patruus	amita
MG	avunculus	matertera
FZC	amitinus	amitina
MZC	consobrinus	consobrina
	indef.
P	parens
E	coniunx
FBC	patruelis
MBC	matruelis
Cognationes
Recensere

Appellatio

API: /ˈsoror/

(classice)

Syllabificatio phonetica: so·ror — morphologica: soror

Notatio

Fortasse “nostra femina.”

← lingua prisca Indeuropaea *suésor-. (Watkins, 2000, p. 89; Sihler, 1995, §42.2; Pokorny, 1959, p. 1051)

← radix *sue- “suus, se” + radix *esōr- “mulier”. (Watkins, 2000, id.; Pokorny, 1959, id.)

Nomen substantivum

sŏr|or, -ōris (fem.; masc.: frater)

1. √ Femina quae eosdem parentes quos aliquis habet.

Declinatio

f.	sing.	plur.
nom.	soror	sorōrēs	I
gen.	sorōris	sorōrum	II
dat.	sorōrī	sorōribus	III
acc.	sorōrem	sorōrēs	IV
abl.	sorōre	sorōribus	VI
voc.	soror	sorōrēs	V

Dictiones derivatae

• sororcula
• sorōricīda
• sorōriō, sorōriāre
• sorōrius

Translationes

√ Femina quae eosdem parentes quos aliquis habet

• Anglice: sister (en)
• Bohemice: sestra (cs) f
• Dacoromane: soră (ro) f
• Finnice: sisko (fi), sisar (fi)
• Francogallice: sœur (fr) f
• Germanice: Schwester (de) f

• Graeca Antiqua: ἀδελφή f ‎(adelphḗ)
• Hispanice: hermana (es) f
• Italice: sorella (it) f
• Lusitane: irmã (pt) f
• Polonice: siostra (pl) f
• Ruthenice: сестра (ru) f ‎(sestra)