Appellatio pronuntiatusque

+/-
 API: /ˈster.kus/(classice)
Syllabificatio phonetica: ster·cus — morphologica: stercus

Nomen substantivum

+/-

sterc|us, -oris neut.

  1. Excrementum, quod et laetamen, fimus et quicquid fecundandis agris usui est: dicitur autem sive de belluis sive de hominibus.

Declinatio

+/-
n. sing. plur.
nom. stercus stercora I
gen. stercoris stercorum II
dat. stercorī stercoribus III
acc. stercus stercora IV
abl. stercore stercoribus VI
voc. stercus stercora V

Dictiones collatae

+/-

Dictiones derivatae

+/-

Translationes

+/-
Excrementumdilatare ▼
Excrementumcollabi ▲

Loci

+/-
M. Porcius Cato
-234…-149
Lucius Annaeus Seneca
-3…+65
C. Plinius Secundus
23-79
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

antiq.

  • Cum tempestates pluviae fuerint, quae opera per imbrem fieri potuerint: dolia lavari, picari, villam purgari, frumentum transferri, stercus foras efferri, stercilinum fieri, semen purgari, funes sarciri, novos fieri, centones, cuculiones familiam oportuisse sibi sarcire; per ferias potuisse fossas veteres tergeri, viam publicam muniri, vepres recidi, hortum fodiri, pratum purgari, virgas vinciri, spinas runcari, expinsi far, munditias fieri; cum servi aegrotarint, cibaria tanta dari non oportuisse. —De agri cultura M. Porci Catonis [1][2]

class.

  • Quidam fontes certo tempore purgamenta eiectant, ut Arethusa in Sicilia quinta quaque aestate per Olympia. Inde opinio est Alpheon ex Achaia eo usque penetrare et agere sub mare cursum nec ante quam in Syracusano litore emergere, ideoque his diebus, quibus Olympia sunt, victimarum stercus secundo traditum flumini illic redundare. —Naturales quaestiones Senecae [3][2]

saec. I.  (ca. 78 p.C.n.)

  • Omnia, quae caeduntur, carpuntur, tondentur, innocentius decrescente luna quam crescente fiunt. stercus nisi decrescente luna ne tangito, maxime autem intermenstrua dimidiaque stercorato. verres, iuvencos, arietes, haedos decrescente luna castrato. ova luna nova supponito. scrobes luna plena noctu facito. arborum radices luna plena operito. umidis locis interlunio serito et circa interlunium quadriduo. —Naturalis historia Plinii [4][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Marcus Porcius Cato - De re rustica (vel: De agri cultura). (The Latin Library): Caput 2. Versus 3 — stercus
  2. 2.0 2.1 2.2 2.3 Vicicitatio: stercus.
  3. 3.0 3.1 Lucius Annaeus Seneca - Naturales quaestiones. (The Latin Library):  Tomus / Liber 3. 26, versus 5 — stercus
  4. 4.0 4.1 Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber duodevicesimus, cap. 75, [322] — stercus