stipulatio
Appellatio pronuntiatusque
+/-API: /sti.puˈlaːtioː/ (classice) - Syllabificatio phonetica: sti·pu·lā·ti·ō — morphologica: stipulat-io
Notatio
+/-Nomen substantivum
+/-stipulātĭ|ō, -ōnis fem.
- Contractus qui fit per interrogationem unius, et alterius responsionem, ex quibus paritur obligatio.
- pactum scriptum in observatione legum
Declinatio
+/-f. | sing. | plur. | |
---|---|---|---|
nom. | stipulātiō | stipulātiōnēs | I |
gen. | stipulātiōnis | stipulātiōnum | II |
dat. | stipulātiōnī | stipulātiōnibus | III |
acc. | stipulātiōnem | stipulātiōnēs | IV |
abl. | stipulātiōne | stipulātiōnibus | VI |
voc. | stipulātiō | stipulātiōnēs | V |
Usus
+/-- stipulatio non valet sine scripto