stiterunt

Discretiva

stiterunt dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
stitērunt	tertia pluralis	perfectum	activa	indicativus	sistō (sistere)

Appellatio pronuntiatusque

API: /stiˈteːrunt/

(classice)

Syllabificatio phonetica: sti·tē·runt — morphologica: stit-erunt