sto
Appellatio pronuntiatusque
+/-stō API: /stoː/ (classice) - Syllabificatio phonetica: stō — morphologica: st-o
Verbum intransitivum
+/-st|ō, -āre, stĕtī, stătum [1][2][3][4][5]
- Esse erecte positus.
Coniugatio
+/-Verbum finitum
Thema | Vox activa | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
st- | Tempus praesens | imperfectum | futurum | ||||
Persona | indicativ. | coniunct. | imperat. | indicativ. | coniunct. | indicativ. | imperat. |
I. sing. | stō | stem | stābam | stārem | stābō | ||
II. sing. | stās | stēs | stā! | stābās | stārēs | stābis | stātō! |
III. sing. | stat | stet | stābat | stāret | stābit | stātō! | |
I. plur. | stāmus | stēmus | stābāmus | stārēmus | stābimus | ||
II. plur. | stātis | stētis | stāte! | stābātis | stārētis | stābitis | stātōte! |
III. plur. | stant | stent | stābant | stārent | stābunt | stantō! | |
Thema | Vox passiva | ||||||
st- | Tempus praesens | imperfectum | futurum | ||||
Persona | indicativ. | coniunct. | imperat. | indicativ. | coniunct. | indicativ. | imperat. |
III. sing. | stātur | stētur | stābātur | stārētur | stābitur | — |
Thema | Vox activa | ||||
---|---|---|---|---|---|
stet- | Tempus perfectum | plusquam perfectum | futurum exactum | ||
Persona | indicativ. | coniunct. | indicativ. | coniunct. | |
I. sing. | stetī | steterim | steteram | stetissem | steterō |
II. sing. | stetistī | steteris | steterās | stetissēs | steteris |
III. sing. | stetit | steterit | steterat | stetisset | steterit |
I. plur. | stetimus | steterimus | steterāmus | stetissēmus | steterimus |
II. plur. | stetistis | steteritis | steterātis | stetissētis | steteritis |
III. plur. | stetērunt | steterint | steterant | stetissent | steterint |
Verbum infinitum
Modus | infinitivus | participium | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
Tempus | praesens | perfectum | futurum | praesens | perfectum | futurum |
Vox activa |
stāre | stetisse | stātūrum, -am, -um esse |
stāns | stātūrus, -a, -um | |
Vox passiva |
stārī | statum, -am, -um esse |
statum īrī | status, -a, -um |
||
Gerundium | Gerundivum | Supinum | ||||
standī | standus, -a, -um | statum | statū |
Dictiones derivatae
+/-Composita
- abstō, abstāre
- adstō, adstāre
- antestō, antestāre
- circumstō, circumstāre
- cōnstō, cōnstāre
- exstō, exstāre
- dīstō, dīstāre
- instō, instāre
- interstō, interstāre
- obstō, obstāre
- perstō, perstāre
- praestō, praestāre
- prōstō, prōstāre
- sistō, sistere
- substō, substāre
Dictiones collatae
+/-Antonyma · contraria
Translationes
+/-Esse erecte positus | dilatare ▼ |
---|
Esse erecte positus | collabi ▲ |
---|
|
Discretiva
sto dictio est in variis linguis: |
Dictiones similes
+/-Formae affines
+/-sto
+/-Proprietates grammaticales
+/-Forma | Persona | Tempus | Vox | Modus | Verbum |
---|---|---|---|---|---|
sto | prima singularis | praesens | activa | indicativus | stare |
Appellatio pronuntiatusque
+/-API: /stɔ/ - Syllabificatio phonetica: sto — morphologica: st-o
Fontes
- ↑ 1.0 1.1 Aegidius [Egidio] Forcellini, Lexicon Totius Latinitatis (Editio Quarta: Bononiae, Patavii) Tom. IV (R-S) / Tom. IV (T-Z), p. 523 — “STO, stas, stĕti, stătum, stare, n. 1.”
- ↑ 2.0 2.1 Freund, Wilhelm (1806-1894). Grand dictionnaire de la langue latine … (Editio Prima: Paris, 1883-1929) Tom. III, p. 320 — “sto, stĕti, stătum, 1.”
- ↑ 3.0 3.1 Karl Ernst Georges, Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch (Hannover 1913/1918) — 1. sto, stetī, statum, stātūrus, āre (Stamm sta, wie in εστη-κα, εστάναι, ahd. stân) (tom. 2, p. 2808)
- ↑ 4.0 4.1 Langenscheidt, Online-Wörterbuch (Lexicon Latinum et Germanicum) — stare
- ↑ 5.0 5.1 Olivetti, Dizionario Latino (Lexicon Latinum et Italicum) — sto