Discretiva

  struere dictio est in variis linguis:

Formae affines +/-

Latine +/-

Proprietates grammaticales +/-

Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
struere secunda singularis praesens passiva imperativus struō
struere
praesens activa infinitivus struō

Appellatio pronuntiatusque +/-

 API: /ˈstruere/(classice)
Syllabificatio phonetica: stru·e·re — morphologica: e-stru-ere