sumite

Discretiva

sumite dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
sūmite	secunda pluralis	praesens	activa	imperativus	sūmō (sūmere)

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈsuːmite/

(classice)

Syllabificatio phonetica: sū·mi·te — morphologica: sum-ite