supereramus

Discretiva

supereramus dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
supererāmus	prima pluralis	imperfectum	activa	indicativus	supersum (superesse)

Appellatio pronuntiatusque

API: /supereˈraːmus/

(classice)

Syllabificatio phonetica: su·per·e·rā·mus — morphologica: ad-fer-ebamus