superfuissent
Discretiva
superfuissent dictio est in variis linguis: |
Formae affines +/-
Latine +/-
Proprietates grammaticales +/-
Forma | Persona | Tempus | Vox | Modus | Verbum |
---|---|---|---|---|---|
superfuissent | tertia pluralis | plusquam perfectum | activa | coniunctivus | supersum (superesse) |
Appellatio pronuntiatusque +/-
API: /superfuˈissent/ (classice) - Syllabificatio phonetica: su·per·fu·is·sent — morphologica: super-fu-issent
Loci +/-
C. Plinius Secundus 23-79 | ||||||||||||||||||||||
antiq. | class. | I | II | III | IV | V | VI | VII | VIII | IX | X | XI | XII | XIII | XIV | XV | XVI | XVII | XVIII | XIX | XX | XXI |
Latinitas Romana +/-
Fontes
- ↑ 1.0 1.1 Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber tertius, cap. 15, [112] — superfuissent
- ↑ 2.0 2.1 Vicicitatio: superfuissent.