supersitis

Discretiva

supersitis dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
supersītis	secunda pluralis	praesens	activa	coniunctivus	supersum (superesse)

Appellatio pronuntiatusque

API: /superˈsiːtis/

(classice)

Syllabificatio phonetica: su·per·sī·tis — morphologica: super-sitis