supersunt
Discretiva
supersunt dictio est in variis linguis: |
Formae affines +/-
Latine +/-
Proprietates grammaticales +/-
Forma | Persona | Tempus | Vox | Modus | Verbum |
---|---|---|---|---|---|
supersunt | tertia pluralis | praesens | activa | indicativus | supersum (superesse) |
Appellatio pronuntiatusque +/-
API: /suˈpersunt/ (classice) - Syllabificatio phonetica: su·per·sunt — morphologica: super-sunt
Loci +/-
P. Ovidius Naso -42…+18 | Aulus Cornelius Celsus 30 | Quintus Curtius Rufus ca. 50 | C. Plinius Secundus 23-79 | Decimus Iunius Iuvenalis 100-128 |
||||||||||||||||||||
antiq. | class. | class. | I | I | II | III | IV | V | VI | VII | VIII | IX | X | XI | XII | XIII | XIV | XV | XVI | XVII | XVIII | XIX | XX | XXI |
Latinitas Romana
Latinitas postclassica
Fontes
- ↑ 1.0 1.1 Publius Ovidius Naso - Ars amatoria. (Bibliotheca Augustana): Liber tertius, versus 1 — supersunt
- ↑ 2.0 2.1 2.2 2.3 2.4 2.5 Vicicitatio: supersunt.
- ↑ 3.0 3.1 Aulus Cornelius Celsus, De Medicina - Libri Octo. (Teubner, Lipsiae MDCCCLIX). Liber tertius, V. [11] — supersunt
- ↑ 4.0 4.1 Quintus Curtius Rufus - Historiae Alexandri Magni. (Bibliotheca Augustana), Liber IV. Capitulum XI, [3] — supersunt
- ↑ 5.0 5.1 Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber septimus decimus, cap. 35, [209] — supersunt
- ↑ 6.0 6.1 Decimus Iunius Iuvenalis, Saturae. (Ed. brevique adnotatione critica instr. W. V. Clausen, Oxford 1959). Satura VIII, versus 124 — supersunt