Discretiva

  supersunt dictio est in variis linguis:

Formae affines +/-

Latine +/-

Proprietates grammaticales +/-

Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
supersunt tertia pluralis praesens activa indicativus supersum (superesse)

Appellatio pronuntiatusque +/-

 API: /suˈpersunt/(classice)
Syllabificatio phonetica: su·per·sunt — morphologica: super-sunt

Loci +/-

P. Ovidius Naso -42…+18Aulus Cornelius Celsus 30 Quintus Curtius Rufus ca. 50C. Plinius Secundus 23-79 Decimus Iunius Iuvenalis
100-128
antiq. class.class. II II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

class.

  • Arma dedi Danais in Amazonas; arma supersunt,
quae tibi dem et turmae, Penthesilea, tuae.
ite in bella pares; vincant, quibus alma Dione
faverit et toto qui volat orbe puer.
non erat armatis aequum concurrere nudas;
sic etiam vobis vincere turpe, viri. —Ars amatoria Ovidii Nasonis [1][2]

class.

  • Neque Hercules satis est ipsas tantum febres medicum intueri, sed etiam totius corporis habitum et ad eum derigere curationem, sive supersunt vires seu desunt seu quidam alii affectus interveniunt. —De Medicina Celsi [3][2]

saec. I.

  • Matrem, coniugem, liberos eius, nisi quod sine illo sunt, captos esse non sensimus: pudicitiae earum, quae supersunt, curam haud secus quam parens agens reginas appellas, speciem pristinae fortunae retinere pateris. —Historiae Alexandri Magni Curtii Rufi [4][2]

saec. I.

  • Est quorundam inperitia sub ramo vitem vinculo suspendendi, suffocante iniuria. contineri debet vimine, non artari; quin immo etiam quibus salices supersunt, molliore hoc vinculo facere malunt, herbaque Siculi, quam vocant ampelodesmon, Graecia vero universa iunco, cypero, ulva. —Naturalis historia Plinii [5][2]

Latinitas postclassica

saec. II.

  • curandum in primis ne magna iniuria fiat
fortibus et miseris. tollas licet omne quod usquam est
auri atque argenti, scutum gladiumque relinques.
[et iaculum et galeam; spoliatis arma supersunt.]
quod modo proposui, non est sententia, verum est;
credite me vobis folium recitare Sibyllae. —Saturae D. Iuni Iuvenalis [6][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Publius Ovidius Naso - Ars amatoria. (Bibliotheca Augustana): Liber tertius, versus 1 — supersunt
  2. 2.0 2.1 2.2 2.3 2.4 2.5 Vicicitatio: supersunt.
  3. 3.0 3.1 Aulus Cornelius Celsus, De Medicina - Libri Octo. (Teubner, Lipsiae MDCCCLIX). Liber tertius, V. [11] — supersunt
  4. 4.0 4.1 Quintus Curtius Rufus - Historiae Alexandri Magni. (Bibliotheca Augustana), Liber IV. Capitulum XI, [3] — supersunt
  5. 5.0 5.1 Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber septimus decimus, cap. 35, [209] — supersunt
  6. 6.0 6.1 Decimus Iunius Iuvenalis, Saturae. (Ed. brevique adnotatione critica instr. W. V. Clausen, Oxford 1959). Satura VIII, versus 124 — supersunt