Notatio

+/-

Verbum temporale

+/-

supervīv|ō, -ĕre, supervīxī, supervīctum.

  1. vivere pergere, iam vivere.

Coniugatio

+/-

Verbum finitum

­
Thema Vox activa
supervīv- Tempus praesens imperfectum futurum
Persona indicativ. coniunct. imperat. indicativ. coniunct. indicativ. imperat.
I. sing. supervīvō supervīvam   supervīvēbam supervīverem supervīvam  
II. sing. supervīvis supervīvās supervīve! supervīvēbās supervīverēs supervīvēs supervīvitō!
III. sing. supervīvit supervīvat   supervīvēbat supervīveret supervīvet supervīvitō!
I. plur. supervīvimus supervīvāmus   supervīvēbāmus supervīverēmus supervīvēmus  
II. plur. supervīvitis supervīvātis supervīvite! supervīvēbātis supervīverētis supervīvētis supervīvitōte!
III. plur. supervīvunt supervīvant   supervīvēbant supervīverent supervīvent supervīvuntō!
Thema Vox passiva
supervīv- Tempus praesens imperfectum futurum
Persona indicativ. coniunct. imperat. indicativ. coniunct. indicativ. imperat.
I. sing. supervīvor supervīvar   supervīvēbar supervīverer supervīvar  
II. sing. supervīveris supervīvāris supervīvere! supervīvēbāris supervīverēris supervīvēris supervīvitor!
III. sing. supervīvitur supervīvātur   supervīvēbātur supervīverētur supervīvētur supervīvitor!
I. plur. supervīvimur supervīvāmur   supervīvēbāmur supervīverēmur supervīvēmur  
II. plur. supervīviminī supervīvāminī supervīviminī! supervīvēbāminī supervīverēminī supervīvēminī
III. plur. supervīvuntur supervīvantur   supervīvēbantur supervīverentur supervīventur supervīvuntor!
Thema Vox activa
supervīx- Tempus perfectum plusquam perfectum futurum
exactum
Persona indicativ. coniunct. indicativ. coniunct.
I. sing. supervīxī supervīxerim supervīxeram supervīxissem supervīxerō
II. sing. supervīxistī supervīxeris supervīxerās supervīxissēs supervīxeris
III. sing. supervīxit supervīxerit supervīxerat supervīxisset supervīxerit
I. plur. supervīximus supervīxerimus supervīxerāmus supervīxissēmus supervīxerimus
II. plur. supervīxistis supervīxeritis supervīxerātis supervīxissētis supervīxeritis
III. plur. supervīxērunt supervīxerint supervīxerant supervīxissent supervīxerint

Verbum infinitum

Modus infinitivus participium
Tempus praesens perfectum futurum praesens perfectum futurum
Vox
activa
supervīvere supervīxisse supervīctūrum,
-am, -um esse
supervīvēns   supervīctūrus,
-a, -um­
Vox
passiva
supervīvī supervīctum,
-am, -um esse
supervīctum īrī   supervīctus,
-a, -um
 

Gerundium Gerundivum Supinum
supervīvendī supervīvendus, -a, -um supervīctum supervīctū

Translationes

+/-

Anglice

survive en

Esperantice

supervivi eo

Germanice

überleben de