tenebitur

Discretiva

tenebitur dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
tenēbitur	secunda singularis	futurum	passiva	indicativus	teneō (tenēre)

Appellatio pronuntiatusque

API: /teˈneːbitur/

(classice)

Syllabificatio phonetica: te·nē·bi·tur — morphologica: ten-ebitur