tenebunt

Discretiva

tenebunt dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
tenēbunt	tertia pluralis	futurum	activa	indicativus	teneō (tenēre)

Appellatio pronuntiatusque

API: /teˈneːbunt/

(classice)

Syllabificatio phonetica: te·nē·bunt — morphologica: ten-ebunt