tenetote

Discretiva

tenetote dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
tenētōte	secunda pluralis	futurum	activa	imperativus	teneō (tenēre)

Appellatio pronuntiatusque

API: /teneːˈtoːte/

(classice)

Syllabificatio phonetica: te·nē·tō·te — morphologica: ten-etote