terminandas
Discretiva
terminandas dictio est in variis linguis: |
Formae affines
+/-Proprietates grammaticales
+/-Forma | Modus flexurae | originis |
---|---|---|
terminandās | casus accusativus pluralis · genus femininum | gerundivi terminandus |
Appellatio pronuntiatusque
+/-API: /termiˈnandaːs/ (classice) - Syllabificatio phonetica: ter·mi·nan·dās — morphologica: termin-and-as
Loci
+/-Iordanus Brunus Nolanus 1548-1600 |
||||||||||||||||||||||
antiq. | class. | I | II | III | IV | V | VI | VII | VIII | IX | X | XI | XII | XIII | XIV | XV | XVI | XVII | XVIII | XIX | XX | XXI |
Latinitas nova
+/-
- Non id perficies primo ad semidiametri illius circuli longitudinem positis cursoribus, circinoque ad angulum rectum disposito; et deinde, centro circini in centro circuli collocato, necessario cursores primi duo puncta quae quadrantem terminent exhibebunt; quo quidem habito per unius cursoris vestigium alterius cursoris vestigio succed ens in plano puncta designabuntur, quae sunt ad lineas quadrati terminandas ordinata. —Mordentius et de Mordentii circino Iordani Bruni [1][2]
Fontes
- ↑ 1.0 1.1 Iordanus Brunus Nolanus (Italice: Giordano Bruno) - Mordentius et de Mordentii circino. (Universitas Turicensis): — terminandas
- ↑ 2.0 2.1 Vicicitatio: terminandas.