Discretiva

  terminandas dictio est in variis linguis:

Formae affines +/-

Latine +/-

Proprietates grammaticales +/-

Forma Modus flexurae originis
terminandās casus accusativus pluralis · genus femininum gerundivi terminandus

Appellatio pronuntiatusque +/-

 API: /termiˈnandaːs/(classice)
Syllabificatio phonetica: ter·mi·nan·dās — morphologica: termin-and-as

Loci +/-

Iordanus Brunus Nolanus
1548-1600
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas nova +/-

saec. XVI.

  • Non id perficies primo ad semidiametri illius circuli longitudinem positis cursoribus, circinoque ad angulum rectum disposito; et deinde, centro circini in centro circuli collocato, necessario cursores primi duo puncta quae quadrantem terminent exhibebunt; quo quidem habito per unius cursoris vestigium alterius cursoris vestigio succed ens in plano puncta designabuntur, quae sunt ad lineas quadrati terminandas ordinata. —Mordentius et de Mordentii circino Iordani Bruni [1][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Iordanus Brunus Nolanus (Italice: Giordano Bruno) - Mordentius et de Mordentii circino (Universitas Turicensis):  — terminandas
  2. 2.0 2.1 Vicicitatio: terminandas.