Discretiva

  terminantis dictio est in variis linguis:

Formae affines

+/-

terminantis

+/-
Proprietates grammaticales
+/-
Forma Modus flexurae originis
terminantis casus genitivus singularis participii termināns
Appellatio pronuntiatusque
+/-
 API: /termiˈnantis/(classice)
Syllabificatio phonetica: ter·mi·nan·tis — morphologica: termin-ant-is

terminantīs

+/-
Proprietates grammaticales
+/-
Forma Modus flexurae originis
terminantīs casus accusativus pluralis · genus masculinum participii termināns
terminantīs casus accusativus pluralis · genus femininum participii termināns
Appellatio pronuntiatusque
+/-
 API: /termiˈnantiːs/(classice)
Syllabificatio phonetica: ter·mi·nan·tīs — morphologica: termin-ant-is

Loci

+/-
Aurelius Augustinus Hipponensis
354-430
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas postclassica

+/-

saec. IV.

  • Divina enim providentia pulchre omnia moderante, ita universa generationum series ab Adam usque ad finem saeculi administratur, tanquam unius hominis a pueritia usque ad senectutem temporis sui tractum aetatis gradibus terminantis. —De diversis quaestionibus Augustini [1][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Aurelius Augustinus Hipponensis, De diversis quaestionibus. (Universitas Turicensis): . Caput LIII, p. 1. — terminantis
  2. 2.0 2.1 Vicicitatio: terminantis.