terminatae

Discretiva

terminatae dictio est in variis linguis:

Forma	Modus flexurae	originis
terminātae	casus genitivus singularis · genus femininum	participii terminātus
terminātae	casus dativus singularis · genus femininum	participii terminātus
terminātae	casus nominativus pluralis · genus femininum	participii terminātus
terminātae	casus vocativus pluralis · genus femininum	participii terminātus

API: /ter.miˈnaːtae̯/

Syllabificatio phonetica: ter·mi·nā·tae — morphologica: terminat-ae

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

saec. VII.

Nam familia est liberi ex liberis legibus suscepti, a femore. Genus autem a gignendo et progenerando dictum, aut a definitione certorum prognatorum, ut nationes, quae propriis cognationibus terminatae gentes appellantur. Populus est humanae multitudinis, iuris consensu et concordi communione sociatus. Populus autem eo distat a plebibus, quod populus universi cives sunt, connumeratis senioribus civitatis. —Etymologiarum libri XX Isidori Hispalensis ^[1]^[2]

↑ ^1.0 ^1.1 Isidorus Hispalensis - Etymologiarum libri XX. (Bibliotheca Augustana): Liber IX. De civibus. Caput IV. [4] — terminatae
↑ ^2.0 ^2.1 Vicicitatio: terminatae.