terminaturum
Discretiva
|
terminaturum dictio est in variis linguis: |
Formae affines +/-
Latine +/-
Proprietates grammaticales +/-
| Forma | Modus flexurae | originis |
|---|---|---|
| terminātūrum | casus accusativus singularis · genus masculinum | participii terminātūrus |
| terminātūrum | casus nominativus singularis · genus neutrum | participii terminātūrus |
| terminātūrum | casus accusativus singularis · genus neutrum | participii terminātūrus |
| terminātūrum | casus vocativus singularis · genus neutrum | participii terminātūrus |
Appellatio pronuntiatusque +/-
API: /terminaːˈtuːrum/ (classice) - Syllabificatio phonetica: ter·mi·nā·tū·rum — morphologica: terminat-ur-um
