testudinem

Discretiva

testudinem dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Modus flexurae	originis
testūdinem	casus accusativus singularis	substantivi testūdō

Appellatio pronuntiatusque

API: /tesˈtuːdinem/

(classice)

Syllabificatio phonetica: tes·tū·di·nem — morphologica: testudin-em

Loci

C. Plinius Secundus 23-79

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

saec. I.

• Infra alvum est a priore parte vesica, quae nulli ova gignentium praeter testudinem, nulli nisi sanguineum pulmonem habenti, nulli pedibus carentium. —Naturalis historia Plinii