testudinis

Discretiva

testudinis dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Modus flexurae	originis
testūdinis	casus genitivus singularis	substantivi testūdō

Appellatio pronuntiatusque

API: /tesˈtuːdinis/

(classice)

Syllabificatio phonetica: tes·tū·di·nis — morphologica: testudin-is

Loci

C. Plinius Secundus 23-79

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

saec. I.

• Trogodytae cornigeras habent, ut in lyra adnexis cornibus latis, sed mobilibus, quorum in natando remigio se adiuvant; c<h>elium id vocatur, eximia<e> testudinis, sed rarae. —Naturalis historia Plinii