Discretiva

  tetigerit dictio est in variis linguis:

Formae affines +/-

Latine +/-

Proprietates grammaticales +/-

Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
tetigerit tertia singularis perfectum activa coniunctivus tangō (tangere)
tetigerit tertia singularis futurum exactum activa indicativus tangō (tangere)

Appellatio +/-

 API: /teˈti.ge.rit/(classice)
Syllabificatio phonetica: te·ti·ge·rit — morphologica: tetig-erit

Loci +/-

Phaedrus
ca. –10…+60
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

saec. I.  (ca. 40 p.C.n.)

  • Praecepto monitus saepe te considera.
Habebat quidam filiam turpissimam
Idemque insignem pulchra facie filium.
Hi, speculum in cathedra matris ut positum fuit,
Pueriliter ludentes forte inspexerunt.
Hic se formosum iactat: illa irascitur
Nec gloriantis sustinet fratris iocos,
Accipiens – quid enim? – cuncta in contumeliam.
Ergo ad patrem decurrit laesura invicem
Magnaque invidia criminatur filium,
Vir natus quod rem feminarum tetigerit.
Amplexus ille utrumque et carpens oscula
Dulcemque in ambos caritatem partiens:
«Cotidie» inquit «speculo vos uti volo:
Tu formam ne corrumpas nequitiae malis;
Tu faciem ut istam moribus vincas bonis». —Fabulae Phaedri [1][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Phaedrus Augusti libertus, Liber Fabularum. (Bibliotheca Augustana): Liber tertius, VIII. Soror ad fratrem. Versus 11 — tetigerit
  2. 2.0 2.1 Vicicitatio: tetigerit.