Discretiva

  titillatas dictio est in variis linguis:

Formae affines

+/-

Proprietates grammaticales

+/-
Forma Modus flexurae originis
tītillātās casus accusativus pluralis · genus femininum participii tītillātus

Appellatio pronuntiatusque

+/-
 API: /tiːtilˈlaːtaːs/(classice)
Syllabificatio phonetica: tī·til·lā·tās — morphologica: titillat-as

Usus

+/-
Latinitas nova

saec. XVI. - saec. XVII.

  • Haec plenis nubilis annis, dum hinnientium procorum alloquiis, pluries quam virgineo par erat pudori, titillatas aures blande praeberet, a genitrice suae prolis sollicita saepius atque acrius reprehenditur. —Sylloge epistolarum a viris illustribus scriptarum Iusti Lipsii (1547-1606). Epistola DCCCXX. Franciscus Tregianus.