Discretiva

  titillatione dictio est in variis linguis:

Dictiones similes

+/-

Formae affines

+/-

Proprietates grammaticales

+/-
Forma Modus flexurae originis
tītillātiōne casus ablativus singularis substantivi tītillātiō

Appellatio pronuntiatusque

+/-
 API: /tiːtil.laːtiˈoːne/(classice)
Syllabificatio phonetica: tī·til·lā·ti·ō·ne — morphologica: titillation-e

Loci

+/-
Franciscus Petrarca
1304-1374
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas humanistica

saec. XIV.

  • Tunc intelliges quam suave patris iugum, et quam iustum sit imperium; nunc non nisi unum intelligis quod delectat, inque hoc uno, iudicium tuum habes, non delectatione animi sed titillatione sensuum circumventum. —De remediis utriusque fortune Petrarcae [1][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Franciscus Petrarca (Italice: Francesco Petrarca) - De remediis utriusque fortune. (Universitas Turicensis): Liber II. 43: [De duritie paterna] — titillatione
  2. 2.0 2.1 Vicicitatio: titillatione.