Discretiva

  tractandae dictio est in variis linguis:

Formae affines +/-

Latine +/-

Proprietates grammaticales +/-

Forma Modus flexurae originis
tractandae casus genitivus singularis · genus femininum gerundivi tractandus
tractandae casus dativus singularis · genus femininum gerundivi tractandus
tractandae casus nominativus pluralis · genus femininum gerundivi tractandus
tractandae casus vocativus pluralis · genus femininum gerundivi tractandus

Appellatio pronuntiatusque +/-

 API: /trakˈtan.dae̯/(classice)
Syllabificatio phonetica: trac·tan·dae — morphologica: tract-and-ae

Loci +/-

M. Tullius Cicero
-106…-43
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

class.  (45 a.C.n. / 709 a.u.)

  • Etenim si concedimus intellegentes esse deos, concedimus etiam providentes et rerum quidem maxumarum. ergo utrum ignorant, quae res maxumae sint quoque eae modo tractandae et tuendae, an vim non habent, qua tantas res sustineant et gerant? at et ignoratio rerum aliena naturae deorum est, et sustinendi muneris propter inbecillitatem difficultas minime cadit in maiestatem deorum. —De natura deorum Ciceronis [1][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Marcus Tullius Cicero - De natura deorum. (The Latin Library): Liber secundus. [77] — tractandae
  2. 2.0 2.1 Vicicitatio: tractandae.