Discretiva

  tractandis dictio est in variis linguis:

Formae affines

+/-

Proprietates grammaticales

+/-
Forma Modus flexurae originis
tractandīs casus dativus pluralis gerundivi tractandus
tractandīs casus ablativus pluralis gerundivi tractandus

Appellatio pronuntiatusque

+/-
 API: /trakˈtandiːs/(classice)
Syllabificatio phonetica: trac·tan·dīs — morphologica: tract-and-is

Loci

+/-
M. Tullius Cicero
-106…-43
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

class.  (46 a.C.n. / 708 a.u.)

  • praestat etiam illo doctus auditor indo cto, quod saepe, cum oratores duo aut plures populi iudicio probantur, quod dicendi genus optumum sit intellegit. nam illud quod populo non probatur, ne intellegenti quidem auditori probari potest. ut enim ex nervorum sono in fidibus quam scienter ei puls i sint intellegi solet, sic ex animorum motu cernitur quid tractandis his perficiat orator. —Brutus Ciceronis [1][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Marcus Tullius Cicero - Brutus. (The Latin Library): LIV. [199] — tractandis
  2. 2.0 2.1 Vicicitatio: tractandis.