Discretiva

  tractant dictio est in variis linguis:

Formae affines

+/-

Proprietates grammaticales

+/-
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
tractant tertia pluralis praesens activa indicativus tractō (tractāre)

Appellatio pronuntiatusque

+/-
 API: /ˈtrak.tant/(classice)
Syllabificatio phonetica: trac·tant — morphologica: tract-ant

Proprietates grammaticales

+/-
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
tractant
praesens activa participium tracter

Appellatio pronuntiatusque

+/-
 API: [tʁakˈtɑ̃]
Syllabificatio phonetica: trac·tant — morphologica: tract-ant

Loci

+/-
T. Lucretius Carus
-95…-55
M. Tullius Cicero
-106…-43
Lucius Annaeus Seneca
–3…+6
M. Fabius Quintilianus
ca. 35–100
antiq. class.class.class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

class.

  • inde quod exprimimus per caulas omne palati
diditur et rarae per flexa foramina linguae,
hoc ubi levia sunt manantis corpora suci,
suaviter attingunt et suaviter omnia tractant
umida linguai circum sudantia templa;
at contra pungunt sensum lacerantque coorta,
quanto quaeque magis sunt asperitate repleta. —De rerum natura Lucretii [1][2]

class.  (44 a.C.n. / 710 a.u.)

  • Partitionum autem et divisionum genus quale esset ostendimus, sed quid inter se differant planius dicendum est. In partitione quasi membra sunt, ut corporis, caput, umeri, manus, latera, crura, pedes et cetera. In divisione formae, quas Graeci εἴδη vocant, nostri, si qui haec forte tractant, species appellant, non pessime id quidem sed inutiliter ad mutandos casus in dicendo. Nolim enim, ne si Latine quidem dici possit, specierum et speciebus dicere; et saepe his casibus utendum est; at formis et formarum velim. —Topica Ciceronis [3][2]

class.

  • Summissiora forsitan propius in nos vim suam dirigunt et ea quae frequentius mota aliter nos aliterque prospiciunt. Ceterum et illa quae aut immota sunt aut propter velocitatem universo parem immotis similia non extra ius dominiumque nostri sunt. Alium aliud aspicit; distributis rem officiis tractant; non magis autem facile est scire quid possint, quam dubitari debet an possint. —Naturales quaestiones Senecae [4][2]

saec. I.  (ca. 90–96 p.C.n.)

  • Sed de propositorum diversitate post paulum: nunc quae prius iis qui recte componere volent discenda sunt.
Est igitur ante omnia oratio alia vincta atque contexta, soluta alia, qualis in sermone et epistulis, nisi cum aliquid supra naturam suam tractant, ut de philosophia, de re publica similibusque. —Institutio oratoria Quintiliani [5][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Titus Lucretius Carus - De rerum natura libri sex. (Teubner, Lipsiae MCMLXIX). Liber quartus, versus 623 — tractant
  2. 2.0 2.1 2.2 2.3 2.4 Vicicitatio: tractant.
  3. 3.0 3.1 Marcus Tullius Cicero - Topica. (The Latin Library): VII. [30] — tractant
  4. 4.0 4.1 Lucius Annaeus Seneca - Naturales quaestiones. (The Latin Library):  Tomus / Liber 2. 32, versus 7 — tractant
  5. 5.0 5.1 Marcus Fabius Quintilianus, Institutionis oratoriae libri XII. (Teubner, Lipsiae MDCCCLIV). Liber nonus, IV. De compositione verborum, de ordine, iunctura, numero, pedibus, de commate, colo, perihodo, de varietate compositionis. [19] — tractant