Discretiva

  tramisisse dictio est in variis linguis:

Formae affines

+/-

Proprietates grammaticales

+/-
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
trāmīsisse
perfectum activa infinitivus trāmittō (trāmittere)

Appellatio pronuntiatusque

+/-
 API: /traːmiːˈsis.se/(classice)
Syllabificatio phonetica: trā·mī·sis·se — morphologica: tra[ns]-mis-isse

Formae aliae

+/-

Loci

+/-
M. Tullius Cicero
–106…–43
Titus Livius
–58…+17
antiq. class.class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

class.  (49 a.C.n. / 705 a.u.)

  • nos adhuc Brundisio nihil. Roma scripsit Balbus putare iam Lentulum consulem tramisisse nec eum a minore Balbo conventum, quod is hoc iam Canusi audisset; inde ad se eum scripsisse; cohortesque sex quae Albae fuissent ad Curium via Minucia transisse; id Caesarem ad se scripsisse et brevi tempore eum ad urbem futurum. —Epistolae ad Atticum Ciceronis [1][2]

class.

  • Ita peragratis Hispaniae et Galliae populis legati Romam redeunt haud ita multo post quam consules in provincias profecti erant. Civitatem omnem in exspectationem belli erectam invenerunt, satis constante fama iam Hiberum Poenos tramisisse. —Ab urbe condita Titi Livii [3][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Marcus Tullius Cicero - Epistolae ad Atticum. (The Latin Library): Liber nonus. Ep. 6 [1] — tramisisse
  2. 2.0 2.1 2.2 Vicicitatio: tramisisse.
  3. 3.0 3.1 Titus Livius - Ab urbe condita - libri CXLII. (The Latin Library): Liber XXI, caput 20, [9] — tramisisse