Discretiva

  tramisisset dictio est in variis linguis:

Formae affines

+/-

Proprietates grammaticales

+/-
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
trāmīsisset tertia singularis plusquam perfectum activa coniunctivus trāmittō (trāmittere)

Appellatio pronuntiatusque

+/-
 API: /traːmiːˈsis.set/(classice)
Syllabificatio phonetica: trā·mī·sis·set — morphologica: tra[ns]-mis-isset

Formae aliae

+/-

Loci

+/-
M. Tullius Cicero
–106…–43
Titus Livius
–58…+17
antiq. class.class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

class.  (49 a.C.n. / 705 a.u.)

  • lippitudinis meae signum tibi sit librari manus et eadem causa brevitatis; etsi nunc quidem quod scriberem nihil erat. omnis exspectatio nostra erat in nuntiis Brundisinis si nactus hic esset Gnaeum nostrum, spes dubia pacis, sin ille ante tramisisset, exitiosi belli metus. sed videsne in quem hominem inciderit res publica, quam acutum, quam vigilantem, quam paratum? si me hercule neminem occiderit nec cuiquam quicquam ademerit, ab iis qui eum maxime timuerant maxime diligetur. —Epistolae ad Atticum Ciceronis [1][2]

class.

  • T. Quinctius alter consul maturius quam priores soliti erant consules a Brundisio cum tramisisset, Corcyram tenuit cum octo milibus peditum, equitibus quingentis. Ab Corcyra in proxima Epiri quinqueremi traiecit et in castra Romana magnis itineribus contendit. —Ab urbe condita Titi Livii [3][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Marcus Tullius Cicero - Epistolae ad Atticum. (The Latin Library): Liber octavus. Ep. 13 [1] — tramisisset
  2. 2.0 2.1 2.2 Vicicitatio: tramisisset.
  3. 3.0 3.1 Titus Livius - Ab urbe condita - libri CXLII. (The Latin Library): Liber XXXII, caput 9, [6] — tramisisset