Discretiva

  tramissurum dictio est in variis linguis:

Formae affines

+/-

Proprietates grammaticales

+/-
Forma Modus flexurae originis
trāmissūrum casus accusativus singularis · genus masculinum participii trāmissūrus
trāmissūrum casus nominativus singularis · genus neutrum participii trāmissūrus
trāmissūrum casus accusativus singularis · genus neutrum participii trāmissūrus
trāmissūrum casus vocativus singularis · genus neutrum participii trāmissūrus

Appellatio pronuntiatusque

+/-
 API: /traːmisˈsuːrum/(classice)
Syllabificatio phonetica: trā·mis·sū·rum — morphologica: tra[ns]-miss-ur-um

Formae aliae

+/-

Loci

+/-
M. Tullius Cicero
–106…–43
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

class.  (49 a.C.n. / 705 a.u.)

  • quod quaeris quid Caesar ad me scripserit, quod saepe, gratissimum sibi esse quod quierim, oratque in eo ut perseverem. Balbus minor haec eadem mandata. iter autem eius erat ad Lentulum consulem cum litteris Caesaris praemiorumque promissis si Romam revertisset. verum cum habeo rationem dierum, ante puto tramissurum quam potuerit conveniri. —Epistolae ad Atticum Ciceronis [1][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Marcus Tullius Cicero - Epistolae ad Atticum. (The Latin Library): Liber octavus. Ep. 11 [4] — tramissurum
  2. 2.0 2.1 Vicicitatio: tramissurum.