Discretiva

  transeundum dictio est in variis linguis:

Formae affines +/-

Latine +/-

Proprietates grammaticales +/-

Forma Persona Tempus Vox Modus­ Casu Verbum
trānseundum
activa gerundium­ accusativo trānseō (trānsīre)
Forma Modus flexurae originis
trānseundum casus accusativus singularis · genus masculinum gerundivi trānseundus
trānseundum casus nominativus singularis · genus neutrum gerundivi trānseundus
trānseundum casus accusativus singularis · genus neutrum gerundivi trānseundus
trānseundum casus vocativus singularis · genus neutrum gerundivi trānseundus

Appellatio pronuntiatusque +/-

 API: /traːnseˈundum/(classice)
Syllabificatio phonetica: trāns·e·un·dum — morphologica: trans-eund-um

Loci +/-

Latinitas Romana +/-

class.

  • At vere paulum cibo demendum, adiciendum potioni, sed dilutius tamen bibendum est; magis carne utendum, magis holeribus; transeundum paulatim ad assa ab elixis. —De Medicina Celsi [1][2]

Fontes

  1. Aulus Cornelius Celsus, De Medicina - Libri Octo. (Teubner, Lipsiae MDCCCLIX). Liber primus, III. [[35] ] — transeundum
  2. Vicicitatio: transeundum.