transeunte
Discretiva
transeunte dictio est in variis linguis: |
Formae affines +/-
Latine +/-
Proprietates grammaticales +/-
Forma | Modus flexurae | originis |
---|---|---|
trānseunte | casus ablativus singularis | participii trānsiēns |
Appellatio pronuntiatusque +/-
API: /traːnseˈunte/ (classice) - Syllabificatio phonetica: trāns·e·un·te — morphologica: trans-eunt-e
Loci +/-
Aulus Cornelius Celsus 30 | C. Plinius Secundus 23-79 | |||||||||||||||||||||
antiq. | class. | I | II | III | IV | V | VI | VII | VIII | IX | X | XI | XII | XIII | XIV | XV | XVI | XVII | XVIII | XIX | XX | XXI |
Latinitas Romana +/-
- Item si ex alia parte vulnus aperiatur, laxius esse debet, quam ut telo postea transeunte amplietur. —De Medicina Celsi [1]
Fontes
- ↑ Aulus Cornelius Celsus, De Medicina - Libri Octo. (Teubner, Lipsiae MDCCCLIX). Liber septimus, V. [[1c] ] — transeunte
- ↑ Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber quartus, cap. 30, [104] — transeunte
- ↑ Vicicitatio: transeunte.