transeuntem
Discretiva
transeuntem dictio est in variis linguis: |
Formae affines +/-
Latine +/-
Proprietates grammaticales +/-
Forma | Modus flexurae | originis |
---|---|---|
trānseuntem | casus accusativus singularis · genus masculinum | participii trānsiēns |
trānseuntem | casus accusativus singularis · genus femininum | participii trānsiēns |
Appellatio pronuntiatusque +/-
API: /traːnseˈuntem/ (classice) - Syllabificatio phonetica: trāns·e·un·tem — morphologica: trans-eunt-em
Loci +/-
Latinitas Romana +/-
Fontes
- ↑ Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber decimus, cap. 60, [121] — transeuntem
- ↑ Vicicitatio: transeuntem.