Discretiva

  transiret dictio est in variis linguis:

Formae affines +/-

Latine +/-

Proprietates grammaticales +/-
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
trānsīret tertia singularis imperfectum activa coniunctivus trānseō (trānsīre)
Appellatio +/-
 API: /traːnˈsiːret/(classice)
Syllabificatio phonetica: trāns·ī·ret — morphologica: trans-iret

Loci +/-

Aulus Cornelius Celsus 30
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana +/-

class.

  • ut neque inter se cutis antiqui fines committerentur, et in medio caro incresceret; quae venas, ex quibus umor ad oculos transiret, adstringeret. —De Medicina Celsi [1][2]

Fontes

  1. Aulus Cornelius Celsus, De Medicina - Libri Octo. (Teubner, Lipsiae MDCCCLIX). Liber septimus, VII. [[15e] ] — transiret
  2. Vicicitatio: transiret.