transitivi

Discretiva

transitivi dictio est in variis linguis:

Dictiones similes

• Dacoromane: tranzitivi

Formae affines

Latine

trānsitīvī

Proprietates grammaticales

Forma	Modus flexurae	originis
trānsitīvī	casus genitivus singularis · genus masculinum	adiectivi trānsitīvus
trānsitīvī	casus genitivus singularis · genus neutrum	adiectivi trānsitīvus
trānsitīvī	casus nominativus pluralis · genus masculinum	adiectivi trānsitīvus
trānsitīvī	casus vocativus pluralis · genus masculinum	adiectivi trānsitīvus

Appellatio pronuntiatusque

API: /traːnsiˈtiːwiː/

(classice)

Syllabificatio phonetica: trāns·i·tī·vī / trān·si·tī·vī — morphologica: trans-itiv-i

Usus

Latinitas mediaevalis

saec. XIII.

• Sed non possunt vel non debent adiungi puto, cum similiter sint transitivi, ipsis genitivorum consignificationibus, necnon etiam dativorum, propter implicitam quodammodo quarundam vim prepositionum. —Speculum doctrinale Vincentii Bellovacensis (ca. 1190-1264). Liber secundus. De appositionibus prepositionum cum casualibus CXLIV.

Italice

transitivi

Proprietates grammaticales

Forma	Modus flexurae	originis
transitivi	forma pluralis · genus masculinum	adiectivi transitivo

Appellatio pronuntiatusque

API: /transi'tivi/

Syllabificatio phonetica: tran·si·ti·vi — morphologica: trans-itiv-i