Discretiva

  translata dictio est in variis linguis:

Formae affines

+/-

trānslāta

+/-
Proprietates grammaticales
+/-
Forma Modus flexurae originis
trānslāta casus nominativus singularis · genus femininum participii trānslātus
trānslāta casus vocativus singularis · genus femininum participii trānslātus
trānslāta casus nominativus pluralis · genus neutrum participii trānslātus
trānslāta casus accusativus pluralis · genus neutrum participii trānslātus
trānslāta casus vocativus pluralis · genus neutrum participii trānslātus
Appellatio pronuntiatusque
+/-
 API: /traːnsˈlaːta/(classice)
Syllabificatio phonetica: trāns·lā·ta — morphologica: trans-lat-a

trānslātā

+/-
Proprietates grammaticales
+/-
Forma Modus flexurae originis
trānslātā casus ablativus singularis · genus femininum participii trānslātus
Appellatio pronuntiatusque
+/-
 API: /traːnsˈlaːtaː/(classice)
Syllabificatio phonetica: trāns·lā·tā — morphologica: trans-lat-a

translata

+/-
Proprietates grammaticales
+/-
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
translata tertia singularis perfectum activa indicativus translater
Appellatio pronuntiatusque
+/-
 API: [tʁɑ̃slaˈta]
Syllabificatio phonetica: trans·la·ta — morphologica: trans-lat-a

translata

+/-
Proprietates grammaticales
+/-
Forma Modus flexurae originis
translata forma singularis · genus femininum adiectivi translato
Appellatio pronuntiatusque
+/-
 API: /tranzˈlata/
Syllabificatio phonetica: tran·sla·ta — morphologica: translat-a

Loci

+/-

Latinitas Romana

+/-

class.

  • Si vero aut ibi non fuit aut recessit retro, digiti ad ultimam vesicam dantur, paulatimque dextra quoque manus eius ultra translata subsequitur. —De Medicina Celsi [1][2]

Fontes

  1. Aulus Cornelius Celsus, De Medicina - Libri Octo. (Teubner, Lipsiae MDCCCLIX). Liber septimus, XXVI. [[2g] ] — translata
  2. Vicicitatio: translata.