tribueres

Discretiva

tribueres dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
tribuerēs	secunda singularis	imperfectum	activa	coniunctivus	tribuō

Appellatio pronuntiatusque

API: /triˈbuereːs/

(classice)

Syllabificatio phonetica: tri·bu·e·rēs — morphologica: tribu-eres