tribuite

Discretiva

tribuite dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
tribuite	secunda pluralis	praesens	activa	imperativus	tribuō

Appellatio pronuntiatusque

API: /triˈbuite/

(classice)

Syllabificatio phonetica: tri·bu·i·te — morphologica: tribu-ite