Appellatio pronuntiatusque
+/-
- Syllabificatio phonetica: trī·gin·tā ū·nus — morphologica: triginta un-us
trīgintā ūnus (indeclinabilis; numerales: 31)
- Triginta et alius. Numerus XXXI.
Synonyma
Composita
Triginta et alius. Numerus XXXI | dilatare ▼ |
Triginta et alius. Numerus XXXI | collabi ▲ |
|
|
Plinius minor 61-113
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
antiq.
|
class.
|
I
|
II
|
III
|
IV
|
V
|
VI
|
VII
|
VIII
|
IX
|
X
|
XI
|
XII
|
XIII
|
XIV
|
XV
|
XVI
|
XVII
|
XVIII
|
XIX
|
XX
|
XXI
|
Latinitas Romana
saec. I.
- ‘Studiosi tres’, in sex volumina propter amplitudinem divisi, quibus oratorem ab incunabulis instituit et perficit. ‘Dubii sermonis octo’: scripsit sub Nerone novissimis annis, cum omne studiorum genus paulo liberius et erectius periculosum servitus fecisset. ‘A fine Aufidi Bassi triginta unus.’ ‘Naturae historiarum triginta septem’, opus diffusum eruditum, nec minus varium quam ipsa natura. —Epistulae Plini minoris [1][2]
Fontes