Discretiva

  turbate dictio est in variis linguis:

Formae affines

+/-

Proprietates grammaticales1

+/-
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
turbāte secunda pluralis praesens activa imperativus turbō (turbāre)

Appellatio pronuntiatusque

+/-
 API: /turˈbaːte/(classice)
Syllabificatio phonetica: tur·bā·te — morphologica: turb-ate

Proprietates grammaticales2

+/-
Forma Modus flexurae originis
turbāte casus vocativus singularis · genus masculinum participii turbātus

Appellatio pronuntiatusque

+/-
 API: /turˈbaːte/(classice)
Syllabificatio phonetica: tur·bā·te — morphologica: turbat-e