turma

Latine

Nomen substantivum

turm|a, -ae fem.

1. Grex triginta equitum.

Declinatio

f.	sing.	plur.
nom.	turma	turmae	I
gen.	turmae	turmārum	II
dat.	turmae	turmīs	III
acc.	turmam	turmās	IV
abl.	turmā	turmīs	VI
voc.	turma	turmae	V

Dictiones derivatae

• turmatim

Formae affines

turma etiam dictio est in aliis linguis:

• Finnice:  turma