Discretiva

  turpate dictio est in variis linguis:

Formae affines

+/-

Proprietates grammaticales1

+/-
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
turpāte secunda pluralis praesens activa imperativus turpō (turpāre)

Appellatio pronuntiatusque

+/-
 API: /turˈpaːte/(classice)
Syllabificatio phonetica: tur·pā·te — morphologica: turp-ate

Proprietates grammaticales2

+/-
Forma Modus flexurae originis
turpāte casus vocativus singularis · genus masculinum participii turpātus

Appellatio pronuntiatusque

+/-
 API: /turˈpaːte/(classice)
Syllabificatio phonetica: tur·pā·te — morphologica: turpat-e