Discretiva

  turpate dictio est in variis linguis:

Formae affines +/-

Latine +/-

Proprietates grammaticales1 +/-

Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
turpāte secunda pluralis praesens activa imperativus turpō (turpāre)

Appellatio pronuntiatusque +/-

 API: /turˈpaːte/(classice)
Syllabificatio phonetica: tur·pā·te — morphologica: turp-ate

Proprietates grammaticales2 +/-

Forma Modus flexurae originis
turpāte casus vocativus singularis · genus masculinum participii turpātus

Appellatio pronuntiatusque +/-

 API: /turˈpaːte/(classice)
Syllabificatio phonetica: tur·pā·te — morphologica: turpat-e