turpe
Appellatio pronuntiatusque
+/-
API: /ˈturpe/ (classice) - Syllabificatio phonetica: tur·pe — morphologica: turp-e
Notatio
+/-Nomen substantivum
+/-turp|e, -is neut.
- Res turpis
Declinatio
+/-| n. | sing. | plur. | |
|---|---|---|---|
| nom. | turpe | turpia | I |
| gen. | turpis | turpium | II |
| dat. | turpī | turpibus | III |
| acc. | turpe | turpia | IV |
| abl. | turpī | turpibus | VI |
| voc. | turpe | turpia | V |
Usus
+/-- Turpe senex miles, turpe senilis amor. (Ovid. 1. Amor. 9. 4.)
Dictiones collatae
+/-Synonyma
Translationes
+/-Discretiva
|
turpe dictio est in variis linguis: |
Formae affines
+/-Proprietates grammaticales
+/-| Forma | Modus flexurae | originis |
|---|---|---|
| turpe | casus nominativus singularis · genus neutrum | adiectivi turpis |
| turpe | casus accusativus singularis · genus neutrum | adiectivi turpis |
| turpe | casus vocativus singularis · genus neutrum | adiectivi turpis |
Appellatio pronuntiatusque
+/--
API: /ˈturpe/ (classice) - Syllabificatio phonetica: tur·pe — morphologica: turp-e