Latine +/-

XI
Cardinalis: ūndecim
Ordinalis: ūndecimus
Adverbium: ūndeciēs
Distributivus: ūndēnī
Proportionalis: ūndecuplus
Multiplicativus: ūndecimplex
Collectivus:
XXIXII
(X) dēnī ← ūndēnī → duodēnī (XII)

Appellatio +/-

 API: /uːnˈdeːniː/(classice)
Syllabificatio phonetica: ūn·dē·nī — morphologica: un-den-i

Numerus distributivus +/-

ūndēn|ī, -ae, -a plur.

  1. Undecim pro quoque (adiectivum numerale distributivum).
  2. Undecim coniuncti.

Declinatio +/-

Numerale distributivum plurale
 cas. masc. fem. neut.  cas.
nom. ūndēnī ūndēnae ūndēna nom.
gen. ūndēnōrum
ūndēnûm
ūndēnārum ūndēnōrum
ūndēnûm
gen.
dat. ūndēnīs ūndēnīs ūndēnīs dat.
acc. ūndēnōs ūndēnās ūndēna acc.
abl. ūndēnīs ūndēnīs ūndēnīs abl.
voc. ūndēnī ūndēnae ūndēna voc.

Translationes +/-

Undecim pro quoquedilatare ▼
Undecim pro quoquecollabi ▲
Undecim coniunctidilatare ▼
Undecim coniuncticollabi ▲

Loci +/-

C. Plinius Secundus
23-79
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

saec. I.  (ca. 78 p.C.n.)

  • quidam et ab ipsis fetum devorari arbitrantur; unum modo relinqui sollertissimum et qui se ipsius matris clunibus inponendo tutus et a cauda et a morsu loco fiat; hunc esse reliquorum ultorem, qui postremo genitores superne conficiat. pariuntur autem undeni. —Naturalis historia Plinii [1][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber undecimus, cap. 30, [91] — undeni
  2. 2.0 2.1 Vicicitatio: undeni.