Latine +/-

ūnicē +/-

Appellatio pronuntiatusque +/-

 API: /ˈuːnikeː/(classice)
Syllabificatio phonetica: ū·ni·cē — morphologica: unic-e

Notatio +/-

Latine: ūnicus

Adverbium +/-

ūnicē

  1. Singulariter, valdē, admodum.

Translationes +/-

Singulariterdilatare ▼
Singularitercollabi ▲

Discretiva

  unice dictio est in variis linguis:

Formae affines +/-

Latine +/-

ūnice +/-

Proprietates grammaticales +/-
Forma Modus flexurae originis
ūnice casus vocativus singularis · genus masculinum adiectivi ūnicus
Appellatio pronuntiatusque +/-
 API: /ˈuːnike/(classice)
Syllabificatio phonetica: ū·ni·ce — morphologica: unic-e

Dacoromane +/-

unice +/-

Proprietates grammaticales +/-
Forma Modus flexurae originis
unice casus genitivus/dativus singularis · genus femininum adiectivi unic
unice casus nominativus/accusativus pluralis · genus femininum adiectivi unic
unice casus genitivus/dativus pluralis · genus femininum adiectivi unic
Appellatio pronuntiatusque +/-
 API: /ˈuniʧe/
Syllabificatio phonetica: u·ni·ce — morphologica: unic-e