unis

Discretiva

unis dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

ūnīs

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
ūnīs	secunda singularis	praesens	activa	indicativus	ūniō (ūnīre)

Forma	Modus flexurae	originis
ūnīs	casus dativus pluralis	numeri ūnus
ūnīs	casus ablativus pluralis	numeri ūnus

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈuːniːs/

(classice)

Syllabificatio phonetica: ū·nīs — morphologica: un-is

Francogallice

unis

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
unis	prima singularis	praesens	activa	indicativus	unir
unis	secunda singularis	praesens	activa	indicativus	unir
unis	secunda singularis	praesens	activa	imperativus	unir
unis	prima singularis	perfectum	activa	indicativus	unir
unis	secunda singularis	perfectum	activa	indicativus	unir

Forma	Modus flexurae	originis
unis	forma pluralis · genus masculinum	participii uni

Appellatio pronuntiatusque

API: [yˈni]

Syllabificatio phonetica: u·nis — morphologica: un-is

Lusitane

unis

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
unis	secunda pluralis	praesens	activa	indicativus	unir

Appellatio pronuntiatusque

API: [uˈniʃ]

(Lusitane)

Syllabificatio phonetica: u·nis — morphologica: un-is

Loci

T. Lucretius Carus –95…–55

M. Tullius Cicero -106…-43

Titus Livius -58/+17

Apuleius ca. 125-170

Aulus Gellius ca. 130-180

Anicius Manlius Torquatus Severinus Boetius ca. 480-525

antiq.

class.

class.

class.

I

II

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

class.

• Denique cur animi numquam mens consiliumque

gignitur in capite aut pedibus manibusve, sed unis

sedibus et certis regionibus omnibus haeret,

si non certa loca ad nascendum reddita cuique

sunt, et ubi quicquid possit durare creatum

atque ita multimodis partitis artubus esse,

membrorum ut numquam existat praeposterus ordo?

usque adeo sequitur res rem, neque flamma creari

fluminibus solitast neque in igni gignier algor. —De rerum natura Lucretii

class.  (44 a.C.n. / 710 a.u.)

• Saepius me iam agitas quod rem gestam Dolabellae nimis in caelum videar efferre. Ego autem, quamquam sane probo factum, tamen ut tanto opere laudarem adductus sum tuis et unis et alteris litteris. Sed totum se a te abalienavit Dolabella ea de causa qua me quoque sibi inimicissimum reddidit. o hominem impudentem! —Epistolae ad Atticum Ciceronis

class.

• Iam unis foribus Hexapyli apertis coepti erant recipi, cum praetores intervenerunt. Et primo imperio minisque, deinde auctoritate deterrendo, postremo, ut omnia vana erant, obliti maiestatis precibus agebant ne proderent patriam tyranni ante satellitibus et tum corruptoribus exercitus. —Ab urbe condita Titi Livii

Latinitas postclassica

saec. II.  (ca. 158 p.C.n.)

• De eloquentia vero, si qua mihi fuisset, neque mirum, neque invidiosum deberet videri, si ab ineunte aevo unis studiis litterarum ex summis viribus deditus omnibus aliis spretis voluptatibus ad hoc aevi haud sciam anne super omnis homines impenso labore diuque noctuque cum despectu et dispendio bonae valetudinis eam quaesissem. Sed nihil ab eloquentia metuant, quam ego, si quid omnino promovi, potius spero quam praesto. —Apologia sive Pro se de magia liber Apulei

saec. II.  (ca. 170-177 p.C.n.)

• Lucilius autem, praeterquam supra posui, alio quoque in loco id manifestius demonstrat, nam in libro XV. ita dicit: hunc, milli passum qui vicerit atque duobus, Campanus sonipes succussor nullus sequetur Maiore in spatio ac diversus videbitur ire; item libro nono: Tu milli nummum potes uno quaerere centum; ‘milli passum’ dixit pro ‘mille passibus’ et ‘uno milli nummum’ pro ‘unis mille nummis’ aperteque ostendit ‘mille’ et vocabulum esse et singulari numero dici eiusque plurativum esse ‘milia’ et casum etiam capere ablativum. —Noctes Atticae A. Gellii

saec. VI.

• Sint enim nobis tres aequales termini, id est tres unitates, vel tres bini, vel tres terni, vel tres quaterni, vel quantos ultra libet ponere. Quod enim in unis tribus terminis evenit, idem contingit in caeteris. Ex his igitur, secundum praecepti nostri ordinem, videas primum nasci multiplices, et in his duplices prius dehinc triplos, deinde quadruplos, et ad eumdem ordinem consequentes. —De institutione arithmetica Boetii