Discretiva

  uniunt dictio est in variis linguis:

Formae affines +/-

Latine +/-

Proprietates grammaticales +/-

Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
ūniunt tertia pluralis praesens activa indicativus ūniō (ūnīre)

Appellatio pronuntiatusque +/-

 API: /ˈuːni.unt/(classice)
Syllabificatio phonetica: ū·ni·unt — morphologica: un-iunt

Loci +/-

Iordanus Brunus Nolanus
1548-1600
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas nova

saec. XVI.

  • Ideas minus communes in ideis communioribus generatas quidam collocant, ac tandem omnium idearum genera in ipso ente primo, quod summum intelligibile vocant, uniunt. Tu umbras idearum minus communes in communioribus: et subiecta earum extrinseca minus communia, in comunioribus collocare memento. —De umbris idearum Iordani Bruni [1][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Iordanus Brunus Nolanus (Italice: Giordano Bruno) - De umbris idearum (Universitas Turicensis): Conceptus XXX.  — uniunt
  2. 2.0 2.1 Vicicitatio: uniunt.