Discretiva

  valeam dictio est in variis linguis:

Formae affines

+/-

Proprietates grammaticales

+/-
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
valeam prima singularis praesens activa coniunctivus valeō (valēre)

Appellatio pronuntiatusque

+/-
 API: /ˈwa.le.am/(classice)
Syllabificatio phonetica: va·le·am — morphologica: vale-am

Loci

M. Tullius Cicero
-106…-43
Marcus Valerius Martialis
40–103
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

class.  (46 a.C.n. / 708 a.u.)

  • Quotiescumque filium tuum video — video autem fere quotidie —, polliceor ei studium quidem meum et operam sine ulla exceptione aut laboris aut occupationis aut temporis, gratiam autem atque auctoritatem cum hac exceptione, quantum  valeam  quantumque possim. Liber tuus et lectus est et legitur a me diligenter et custoditur diligentissime. —Epistolae ad Familiares Ciceronis [1][2]

saec. I.  (ca. 85–102 p.C.n.)

  • Sed tibi plus mentis, tibi cor limante Minerva
Acrius et tenues finxerunt pectus Athenae.
Ne  valeam , si non multo sapit altius illud,
Quod cum panticibus laxis et cum pede grandi
Et rubro pulmone vetus nasisque timendum
Omnia crudelis lanius per compita portat. —Epigrammata M. Valerii Martialis [3][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Marcus Tullius Cicero - Epistolae ad Familiares. (The Latin Library): Liber sextus. Ep. 5 [1] — valeam
  2. 2.0 2.1 2.2 Vicicitatio: valeam.
  3. 3.0 3.1 Marcus Valerius Martialis - Epigrammata. (Bibliotheca Augustana): Liber sextus. LXIV, versus 18 — valeam